RIFF myndir

Ég fór á 6 myndir á RIFF:

(í þeirri röð hversu góðar mér þótti þær)

6. Another Planet

5. Bi the way

4. Prodigial Sons

3. Rocky Horror Picture Show

2. Dogtooth

1. Mommy is at the hairdresser's

Another planet

Heimildarmynd um börn sem búa við misgóðar aðstæður úti í heimi. Myndin er sýnir áhugaverða hlið á heiminum sem maður hefur ekki séð mikið af áður en tekst hins vegar ekki að gera það á áhugaverðan hátt. Maður upplifir ekki neina nálægð með persónum í myndinni þrátt fyrir að þær segi frá hörmulegu hversdagslífi þeirra.

Kostir: Flott umhverfi og góður efniviður

Gallar: Lítil nálægð í viðtölum og verður myndin jafnvel langdregin á köflum.

Bi the way

Tvær ungar stelpur gera heimildarmynd um tvíkynhneigð í Bandaríkjunum. Myndin er frekar fyndin og skilur alveg eftir sig nokkrar pælingar en gefur þó frekar litla heildarsýn á samkynhneigð í Bandaríkjunum. Mikið meira er fjallað um stelpur sem eiga það til að titla sig tví- eða samkynhneigðar á augljósu tilrauna- og mótþróaskeiði.

Kostir: Fyndin

Gallar: Einblínir og mikið á stelpur á gelgjuskiði í sleik við aðrar stelpur á gelgjuskeiði.

4. Prodigial sons

Virkilega áhugaverð heimildarmynd um kynskipting sem snýr aftur í heimabæ sinn til að hitta gamla bekkinn sinn og reyna að mynda einver tengsl við bróður sinn sem á við erfiðan sjúkdóm að etja. Já, þetta hljómar eins og frekar þunglyndisleg mynd en hún kemur á óvart.

Kostir: Góð mynd sem sýnir vel hvað fjölskyldan þarf að ganga í gegnum

Gallar: Visrðist á tímum eiga meira í ætt við skáldsögu frekar en heimildarmynd

Eftir myndina fengum við að spjalla við leikstjórann sem er sjálf aðalpersónan, kynskiptingurinn. Hann/hún sagði frá ákvörðun sinni að afhjúpa ekki óvengjuleg fjölskyldutengsl bróðursins fyrr en seinna í myndinni því hún vildi ekki að það hefði áhrif á hvernig áhorfendur upplifðu persónu hans. Mjög skynsamleg ákvörðun.

3. The Rocky Horror Picture Show

Gömul og góð. Annað eða þriðja skiptið sem ég horfi á þessa mynd og hún er ennþá jafnskemmtileg.

Kostir: Skemmtileg sýra

Gallar: frekar mikil sýra

2. Dogtooth

Talandi um sýru... Áhugaverð pæling um foreldra sem ofvernda börn sín með að einangra þau algjörlega frá umheiminum með að girða risastóra girðingu í kringum heimili sitt. Þau telja börnunum, 2 unglingsstelpum og stálpuðum unglingsstrák að umheimiurinn sé hættulegur og eina manneskjan sem þau komast í færi við sem er ekki í fjölskyldunni er ung kona sem faðirinn fær vikilega til að fulln ægja kynferðislegum þörfum sonarins.

Þetta er afar sjokkerandi mynd og mörg atriði sem eru alveg á

mörkunum að ganga fram af manni, en það virðist jú að ákveðnu leiti vera tilgangur myndarinnar. Mér fannst endirinn það besta við myndina, algjör snilld að hafa hann svona opinn og koma algjörlega á óvart.

Kostir: Öðruvísi, sjokkerandi og áhugaverð

Gallar: Pínu tæp

1. Mommy is at the hairdresser's

Mynd um fjölskyldudrama, séð með augum 12 ára stelpu. Sagan gerist árið 1966 og allt er í stíl þess tíma sem gefur myndinny mjög fallegt yfirbragð. Það að sjá atburðarásina með augum stúlkunnar heppnast mjög vel og gerir mikið fyrir stílbragð myndarinnar. Falleg og skemmtileg mynd sem fær mann til að minnast þess þegar maður var lítill.

Kostir: overall vel heppnuð mynd

Gallar: engir sem mér detta í hug í augnablikinu

Topplisti

Seint koma sumir topplistar en koma þó...

Það að velja mínar uppáhaldsmyndir var erfiðara en ég gerði mér grein fyrir en tókst þó okkur veginn að lokum. Þessi listi inniheldur alls ekki allar mínar uppáhaldmyndir en nokkrar af þeim bestu.

Le fabuleux destin d'Amélie Poulain (2001)

One person can change your life

Uppáhaldsmyndin mín um þessar mundi er Le fabuleux destin d'Amélie Poulain (Hin órúlegu örög Amélie Polain) en hún gerist í París og fjallar um mjög sérstaka unga konu sem leynilega fer að bæta líf anarra. Hún t.d. vekur upp gamlar minningar, leikur Amor og fær aldraða föður sinn til að endurheimta löngunina til að ferðast með hjálp garðálfs. Inn í þetta flækist svo auðvitað ástin eins og algengt er.

Mér finnst myndin góð því hún er afar falleg sjónrænt séð. Það er greinilegt að mikið er lagt í tökurnar. Það eru nokkur atriði sem ég man eftir bara út af því hversu vel þau litu út. Persónusköpun í myndinni er mjög litrík og stíll hennar í samanburði við það. Litir eru ýktir og maður tekur alltaf vel eftir öllu umhverfinu. Söguþráðurinn er einfaldur en skemmtilegur en að mínu mati eru það hinar litríku aukapersónur sem gera myndina góða.

En aðalástæða þess að þetta er uppáhaldsmynd mín er tónlistin. Tónskáldinu, Yann Tiersen, tekst að skapa einstaka stemmingu með einfaldri en frábærri tónlist. Það er svona general regla í bíómyndum að tónlistin ætti að vera þannig að fólk taki helst ekki eftir henni en því er öfugt farið hér Tónlistin verður mikilvægur hluti af myndini.

Pulp Fiction (1994)

Just because you are a character doesn't mean you have character.

Þessa mynd kannast flestir við. Hún er einum af mínum uppáhalds því hún er einfaldlega bara töff. Myndin fjallar um nokkra mismunandi einstaklinga sem eiga það sameiginlegt að lifa ekki við ákjósanlegustu aðstæður. Þeir tengjast á einn eða annan hátt í myndinni og tekst að vefja saman heildstæða mynd um örlög persónanna, þrátt fyrir að sagan sé ekki sögð í réttri tímaröð. Það eru fjölmargar senur á samtalsformi sem snúast aljörlega um pælingar. Ágætt mótvægi við grófa heildarmyndina og gerir myndina eftirminnilega.

The Matrix (1999)

Welcome to the Real World

Bíómynd sem fjallar um annan heim þar sem vélar stjórna búskap á mönnum meðan þeim er haldið í draumsvefni hljómar eins og frekar mikil sýra. The Matrix er hins vegar algjör snilld og tekst að búa til trúverðugt plott undir ótrúlegum aðstæðum, þar sem allt er möglegt. Í myndinni eru góðar brellur og flest atriði mjög flott. Myndin hlaut gífurlega mikla umfjöllun er hún kom út. Á þeim tíma voru sérstaklega miklar framfarir í þróun tölvunnar og myndin vakti upp margar spurningar um gildi tölvunnar í lífi manna. Góður framtíðartryllir, sem fær mann til að hugsa um framtíðina.

Sin City (2005)

Walk down the right back alley in Sin City and you can find anything.

Sin City á margt sameiginlegt með Pulp Fiction; þær fjalla báðar um persónur sem tengjast á ákveðinn hátt, eru ekki í réttri tímaröð og frekar ofbeldisfullar og grófar. Sögusvið Sin City er hins vegar allt annað en nútíminn og stíll hennar gerólíkur, þar sem hún er gerð eftir teiknimyndasögu. Þessi svart-hvíti, drungalegi stíll, með einstaka skærum lit, sem er t.d. einkennandi fyrir sumar persónur, heppnast mjög vel og gerir það að verkum að það er eins og maður sé að horfa á blöndu af leikinni mynd, teiknimynd og teiknimyndasögu, en það getur farið eftir atriðum. Einn af effectunum sem var notaður í var að teikna alla rigningu sem er í myndinni, en það kemur mjög vel út. Góð saga í flottum stíl.

Moulin Rouge! (2001)

Mér finnst flestar söngmyndir ekki neitt sérlegar skemmtilegar en þessi er það. Ég byrjaði að horfa á hana ruglaða á stöð 2 og gat ekki hætt að horfa fyrr en hún var búin (mæli samt ekki með því, fer ekkert sérlega vel í augun). Seinna horfði ég á hana óruglaða og fannst hún alveg jafn skemmtileg. Klassísk harmsaga um fátækt vs. ríkidæmi, ástir og afbrýðissemi, en hún virkar. Sviðsmyndin er flott og sömuleiðis búiningar og dansar. Skemmtileg ljúfsár mynd með ágætum söngvum.

Nokkrar aðrar uppáhaldsmyndir:

Little Miss Sunshine

Lion King

Lethal Weapon

Toy Story